Weekend in Trondheim & 1e werkdag
Door: Nicole
Blijf op de hoogte en volg Nicole
14 Juni 2010 | Noorwegen, Trondheim
Na een enerverend dagje had ik gelukkig nog 2 dagen om Trondheim beter te verkennen, voordat ik aan het werk moest.
Zaterdag ben ik opnieuw het centrum ingegaan, om mijn missies te volbrengen. Missie 1 was een internetkabel scoren, en zoals je kunt begrijpen door het tijdstip van deze update (ik ben niet meer bij CFD), dat is gelukt. Missie twee was hardlopen, en dat heb ik zondagochtend gedaan i.p.v. zaterdag. Het enige nadeel – en tegelijk waarom het zo tof is – van hardlopen hier is dat het allemaal knetterheuvelig is. En dat ben ik allemaal niet zo gewend, als platlander. Missie drie, informatie vergaren bij de VVV, is wel op zaterdag geslaagd. Heel veel wijzer ben ik echter niet geworden, ik heb nu wat extra foldertjes van mooie natuurgebieden in de buurt maar wat de goedkoopste/beste manier is om daar te komen weet ik nog niet precies.
Op zondag heb ik lekker uitgeslapen, ondanks dat ik zaterdagavond om 23u in mijn bedje lag werd ik niet voor half 11 wakker. Rustig ontbijten, rustig opstarten, en daarna hardlopen. ’s Middags heb ik nog een poging gedaan om wat aan de resultaten van mijn scriptie te sleutelen. Ook kreeg ik een mailtje van een Duitse onderzoeker die reageerde op een oproepje dat ik op de site van “Tindegruppa” geplaatst had: de Trondheim-SAC. Of ik komende week zin had om te gaan klimmen, en of ik misschien die zelfde avond nog zin/tijd had om te klimmen. Dat leek me wel leuk, dus na wat heen en weer-gemail zijn we gaan klimmen op de klimmuur in het centrum van Trondheim. Een aparte ervaring, omdat de Noorse route-waardering anders is dan de Franse of Duitse (maar wel dezelfde cijfertjes gebruikt als Duitse routes) en omdat ik natuurlijk niet gewend was aan al deze grepen.
Leuk: je moet je eigen touw meenemen, en alle routes moeten voorgeklommen worden. Ook mag je zelf je entree betalen, er is niemand die rondloopt/controleert. Het was af en toe wel nog enigszins spannend, aangezien Oliver ongeveer 115 kg weegt en ik dan bij een (voorklim-)val een behoorlijk eind de lucht in ga.
Jammer: vlakbij de muur is een hangplek van dronkelappen, waarvan er 1 besloot dat hij best omhoog kon klimmen. Zowel Oliver als ik spraken geen Noors dus konden die malloot niet naar beneden praten, maar gelukkig was er uiteindelijk een Noorse klimmer die de gast kon overtuigen om niet hoger te klimmen (maar van 7m hoogte kun je nog steeds hard vallen, zelfs met een dronken hoofd doet dat pijn). Een beetje griezelig dus. Helemaal op mijn gemak was ik daarna niet meer, aangezien ik het enige meisje was daar en ook een dronke vriendje van de malloot het “terrein” opgekomen was en rare Noorse dingen brabbelde.
Ik was er toen wel klaar mee, dus we zijn opgehouden met klimmen en hebben een cafeetje opgezocht. Het toeval wilde dat Oliver ook geoloog is, en onderzoek doet naar grondwater(-vervuiling) en stromingspatronen, ofzoiets. In elk geval genoeg gespreksstof voor een avondje kletsen. Morgenavond gaan we waarschijnlijk een van de klimgebiedjes rondom Trondheim opzoeken, ik ben benieuwd! Het schijnt veel trad climbing te zijn, met af en toe matige rotskwaliteit. Maar even zien wat dat wordt dus, zeker omdat het niet echt relaxed zal zijn om Oliver te zekeren op mobiele tussenzekeringen.
Vanochtend was ik rond half 10 bij Pirsenteret, het bedrijventerrein aan de haven waar CFD huist. Maar, er was geen bel. Wat bleek: er was nog niemand van het bedrijf aanwezig. Maar, ik mocht wel alvast naar binnen van iemand die af en toe wat administratief werk doet voor het bedrijf, dus toen ben ik maar wat gaan lezen. Na een half uurtje kwam Evgeniy, een Russische geofysicus die nu aan sedimentologisch modelleren doet. Weer een half uurtje later kwam Ernst binnen, de loodgieter die hij binnen moest laten zodat zijn badkamer vervangen kan worden was laat.
Nou ja, we zouden wel eerst lunchen en daarna even praten over hoe en wat. Zo gezegd, zo gedaan. Ik werd getrakteerd op een lekkere lunch in de bedrijfskantine (waar ze al het voedsel op je bord wegen, en aan de hand van het gewicht betaal je voor je eten). Daarna was het tijd voor “serious talking”, in de meeting room van het pand – waar het uitzicht, net zoals in de kantine formidabel is, je kijkt uit over de fjorden naar het Alcatraz-eilandje van Trondheim. Na wat conversatie over wat ik allemaal al wel en niet weet, hebben we een mooi plannetje gemaakt wat ik de komende 4 weken ga doen.
Deze week ga ik leren omgaan met FLOW-3D, het programma dat CFD gebruikt voor de simulaties. Ook moet ik een presentatie voorbereiden, want volgende week dinsdag gaan we op bezoek bij Statoil, een van de grote geldschieters in het project waarbij de UU en CFD samenwerken. En ik mag vertellen wat we in de Eurotank hebben uitgevoerd.
Verder gaan we misschien/waarschijnlijk dit weekend bij Ernst grillen, dan wel bij hem thuis, dan wel in zijn “hut” aan de andere kant van het fjord. Aanstaande donderdag komt Riccardo ook naar Trondheim. Ik heb hem al ontmoet in Utrecht, en hij klimt ook (in een mailtje naar Evgeniy zei hij al dat hij zijn klimspullen meeneemt :)).
Tot zo ver, binnenkort meer!
Zaterdag ben ik opnieuw het centrum ingegaan, om mijn missies te volbrengen. Missie 1 was een internetkabel scoren, en zoals je kunt begrijpen door het tijdstip van deze update (ik ben niet meer bij CFD), dat is gelukt. Missie twee was hardlopen, en dat heb ik zondagochtend gedaan i.p.v. zaterdag. Het enige nadeel – en tegelijk waarom het zo tof is – van hardlopen hier is dat het allemaal knetterheuvelig is. En dat ben ik allemaal niet zo gewend, als platlander. Missie drie, informatie vergaren bij de VVV, is wel op zaterdag geslaagd. Heel veel wijzer ben ik echter niet geworden, ik heb nu wat extra foldertjes van mooie natuurgebieden in de buurt maar wat de goedkoopste/beste manier is om daar te komen weet ik nog niet precies.
Op zondag heb ik lekker uitgeslapen, ondanks dat ik zaterdagavond om 23u in mijn bedje lag werd ik niet voor half 11 wakker. Rustig ontbijten, rustig opstarten, en daarna hardlopen. ’s Middags heb ik nog een poging gedaan om wat aan de resultaten van mijn scriptie te sleutelen. Ook kreeg ik een mailtje van een Duitse onderzoeker die reageerde op een oproepje dat ik op de site van “Tindegruppa” geplaatst had: de Trondheim-SAC. Of ik komende week zin had om te gaan klimmen, en of ik misschien die zelfde avond nog zin/tijd had om te klimmen. Dat leek me wel leuk, dus na wat heen en weer-gemail zijn we gaan klimmen op de klimmuur in het centrum van Trondheim. Een aparte ervaring, omdat de Noorse route-waardering anders is dan de Franse of Duitse (maar wel dezelfde cijfertjes gebruikt als Duitse routes) en omdat ik natuurlijk niet gewend was aan al deze grepen.
Leuk: je moet je eigen touw meenemen, en alle routes moeten voorgeklommen worden. Ook mag je zelf je entree betalen, er is niemand die rondloopt/controleert. Het was af en toe wel nog enigszins spannend, aangezien Oliver ongeveer 115 kg weegt en ik dan bij een (voorklim-)val een behoorlijk eind de lucht in ga.
Jammer: vlakbij de muur is een hangplek van dronkelappen, waarvan er 1 besloot dat hij best omhoog kon klimmen. Zowel Oliver als ik spraken geen Noors dus konden die malloot niet naar beneden praten, maar gelukkig was er uiteindelijk een Noorse klimmer die de gast kon overtuigen om niet hoger te klimmen (maar van 7m hoogte kun je nog steeds hard vallen, zelfs met een dronken hoofd doet dat pijn). Een beetje griezelig dus. Helemaal op mijn gemak was ik daarna niet meer, aangezien ik het enige meisje was daar en ook een dronke vriendje van de malloot het “terrein” opgekomen was en rare Noorse dingen brabbelde.
Ik was er toen wel klaar mee, dus we zijn opgehouden met klimmen en hebben een cafeetje opgezocht. Het toeval wilde dat Oliver ook geoloog is, en onderzoek doet naar grondwater(-vervuiling) en stromingspatronen, ofzoiets. In elk geval genoeg gespreksstof voor een avondje kletsen. Morgenavond gaan we waarschijnlijk een van de klimgebiedjes rondom Trondheim opzoeken, ik ben benieuwd! Het schijnt veel trad climbing te zijn, met af en toe matige rotskwaliteit. Maar even zien wat dat wordt dus, zeker omdat het niet echt relaxed zal zijn om Oliver te zekeren op mobiele tussenzekeringen.
Vanochtend was ik rond half 10 bij Pirsenteret, het bedrijventerrein aan de haven waar CFD huist. Maar, er was geen bel. Wat bleek: er was nog niemand van het bedrijf aanwezig. Maar, ik mocht wel alvast naar binnen van iemand die af en toe wat administratief werk doet voor het bedrijf, dus toen ben ik maar wat gaan lezen. Na een half uurtje kwam Evgeniy, een Russische geofysicus die nu aan sedimentologisch modelleren doet. Weer een half uurtje later kwam Ernst binnen, de loodgieter die hij binnen moest laten zodat zijn badkamer vervangen kan worden was laat.
Nou ja, we zouden wel eerst lunchen en daarna even praten over hoe en wat. Zo gezegd, zo gedaan. Ik werd getrakteerd op een lekkere lunch in de bedrijfskantine (waar ze al het voedsel op je bord wegen, en aan de hand van het gewicht betaal je voor je eten). Daarna was het tijd voor “serious talking”, in de meeting room van het pand – waar het uitzicht, net zoals in de kantine formidabel is, je kijkt uit over de fjorden naar het Alcatraz-eilandje van Trondheim. Na wat conversatie over wat ik allemaal al wel en niet weet, hebben we een mooi plannetje gemaakt wat ik de komende 4 weken ga doen.
Deze week ga ik leren omgaan met FLOW-3D, het programma dat CFD gebruikt voor de simulaties. Ook moet ik een presentatie voorbereiden, want volgende week dinsdag gaan we op bezoek bij Statoil, een van de grote geldschieters in het project waarbij de UU en CFD samenwerken. En ik mag vertellen wat we in de Eurotank hebben uitgevoerd.
Verder gaan we misschien/waarschijnlijk dit weekend bij Ernst grillen, dan wel bij hem thuis, dan wel in zijn “hut” aan de andere kant van het fjord. Aanstaande donderdag komt Riccardo ook naar Trondheim. Ik heb hem al ontmoet in Utrecht, en hij klimt ook (in een mailtje naar Evgeniy zei hij al dat hij zijn klimspullen meeneemt :)).
Tot zo ver, binnenkort meer!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
