Cabin-trip, Statoil & meer

Toen ik mijn vorige verslagje schreef was het vrijdag. Nu is het zondag, maar een week later.
De trip naar Ernst’s cabin was leuk! De zondag begon goed, omdat ik me versliep, maar gelukkig was daar Riccardo (en zijn huisgenoot) als redder in nood, die me kon oppikken en verhinderde dat ik door het uur naar de haven lopen de boot zou missen.
Ernst pikte ons op, en na een dagje toerist spelen (allerlei mooie dingen zien) en zelfs nog een beetje boulderen hebben we lekker gegeten in zijn cabin. En natuurlijk voetbal gekeken. Dat niet veel indruk maakte, want ik ben alweer vergeten wie er speelde.

Maandagochtend begon met terugrijden naar Trondheim (de hut van Ernst ligt in “Rissa Kommune”, aan de andere kant van het fjord en dan nog een uurtje rijden), en het verder voorbereiden van de presentaties die we dinsdag aan de mensen van Statoil gingen geven. De middag stond dus ook in het teken van elkaars presentaties beluisteren en horen wat Ernst erover te zeggen had.
Dinsdag gingen we bij Statoil lunchen (dat is best een groot bedrijf, gezien dit 1 van de 3 vestigingen in Trondheim was en er héél veel mensen aan het lunchen waren), en daarna de mensen op de hoogte brengen van het project. Dat duurde lang, en was verder niet zo interessant. Mijn presentatie ging goed, trouwens.
De rest van de week heb ik eigenlijk niet zo heel veel bijzonders gedaan. Het was prutweer, en ik was een beetje snotterig van de hele week daarvoor 2u per dag (door de semi-regen) lopen. Woensdagavond ben ik niet naar capoeira-training gegaan (lag wel in de planning, maar toen was het te gezellig) maar heb ik de avond doorgebracht bij een semi-collega waarvan ik een fiets mag lenen! Dus, ik ben inmiddels een stuk mobieler geworden, en dat is relaxed!

Dit weekend had ik gepland als wandelweekend. Ik wilde nog een nachtje goed slapen, dus ik ging zaterdag weg. Nadat ik had uitgeslapen moest ik eerst nog brandstof zien te vinden voor mijn lieve brandertje, dus uiteindelijk was ik om 13.30 aan het wandelen. Maar, toen kwam ik tot de conclusie dat ik de kaartjes die ik met veel zorg en liefde had geselecteerd en uitgeprint, op mijn bureau had laten liggen. Geen kaart dus. NIET handig! Eigenwijs als ik ben besloot ik dat de aanwijsbordjes en andere informatie-voorzieningen in het bos in Noorwegen vast goed genoeg waren om toch een beetje mijn weg te vinden. En anders kon ik altijd nog omdraaien en mijn geheugen (en richtingsgevoel) testen door dezelfde weg terug naar mijn fiets te lopen.
Helemaal succesvol was het niet, want bepaalde bankjes heb ik 2x voorbij zien komen (met een tussenpoze van ruim een uur). Uiteindelijk heb ik maar bordjes gevogld naar een hut, waar inderdaad een kaart was. Toen ik had uitgevogeld waar ik was, en 5 minuutjes stilstond, besloot ik dat het te koud was om buiten te koken. Bovendien had ik niemand om tegenaan te zeuren dat het koud was, en wist ik nog steeds niet precies waar ik heen wilde/ging, dus ik besloot ik maar weer op zoek te gaan naar mijn fiets.
Zo gezegd, zo gedaan. Omdat het inmiddels 17u was en ik besloot dat ik alle 5 supermarkten in de dichte nabijheid van mijn huis wilde zien, ben ik eerst nog 3 supermarkten in geweest. ’s Avonds heb ik mijn spulletjes weer lekker uitgepakt en ben ik heerlijk op tijd naar bed gegaan.

Vandaag was het mooi weer! En ik ben naar het zwembad gegaan. Dat was fijn, ik heb 1.5 baantjes getrokken, wat salto’s van de kant af gemaakt, sudoko’s ingevuld en de sauna’s ontdekt. Het was een heerlijk (mid)dagje dus, al was het terug omhoog fietsen wel een uitdaging. Zwemmen is stiekem best vermoeiend!

Riccardo is inmiddels terug naar Italië. Evgeniy is volgende week op vakantie, en Ernst gaat vanaf dinsdagavond weg. Een rustig weekje dus. Morgen bespreken wat ik de rest van de twee weken ga doen. En dan vrijdag vrij nemen, denk ik. Dan ga ik met de trein naar Dovrefjell, en dan wél echt wandelen!
Ik hoop dat het weer een beetje blijft zoals vandaag, dan wordt het misschien toch nog een beetje zomers hier! :)