Twee maanden zonder update maar met véél anders!

Omdat het hier sinds 11 februari stil geweest is rondom al mijn bezigheden moest ik zelf ook even teruglezen wat ik rond die tijd allemaal uitspookte. Gelukkig heb ik sindsdien een héle hoop meegemaakt, dus kan ik jullie lieve lezers weer van wat nieuwe wetenswaardigheidjes voorzien!

De week met colleges voorafgaand mijn tripje naar NL was rustig, met 's avonds een beetje klimmen en studeren. Donderdagavond zou ik met een lift - die ik geregeld had via www.covoiturage.fr, tópsite! - meerijden naar Lyon, en vrijdagochtend vroeg zouden we dan naar Amsterdam rijden (ik mocht er in Utrecht dan al uit). Maar, diezelfde donderdagavond kreeg ik een kwartier voor het geplande vertrek een sms'je dat het feest niet doorging. Althans, mijn feest wel, want in plaats van met een auto ging ik (bij gebrek aan "beter"?) dan maar met de trein, liftend, en nog een stukje met de trein. (Leuk detail: Grenoble-Lille met de TGV, Lille-Breda met de duim en Breda-Utrecht met de trein is snéller dan Grenoble-Utrecht met de auto..!)
Het weekendje dat volgde was heerlijk, geweldig en gezellig, alleen op zondagmiddag begon de volgende uitdaging. Hoe kom ik weer terug in Grenoble? Uiteindelijk vond ik de hele weg liften teveel gedoe, de treinen te duur, etc. Zo kwam het dat ik de rest van die week met Corné in Wageningen oud NSAC-materiaal heb lopen controleren / tunen, het hele land ben doorgecrosst om de nieuw bestelde ski's op te pikken, en hebben we als een dolle het hele NSAC-materiaaldepot piekfijn in orde gemaakt.
Op donderdagmiddag 24 februari vertrokken we naar het zuiden, waardoor we op vijdag rond het middaguur in Grenoble aankwamen. Daar heb ik toen in een kwartiertje even wintersport- en andere mogelijk nuttige spullen voor 3 weken NSAC-chalet bij elkaar geraapt (met als resultaat dat mijn kamer ongeveer leeg was), en uiteindelijk kwamen we rond 16h in l'Argentière-la-Bessée aan.

Interval van 3 weken in het NSAC-chalet, daarover later meer.

Na het NSAC-chalet had ik even een moraaldip, die gecombineerd / veroorzaakt werd met / door een heimweepiek. Het contrast tussen mijn kleine, allenige kamertje in Grenoble en drie weken lang gezelschap van een hele hoop ontzettend leuke, sportieve, Nederlandspratende SAC'ers was erg groot, waardoor ik een paar dagen als een berg opzag tegen de komende weken met veel colleges en (relatief) weinig sociale interactie. Tel daarbij op dat ik tijdelijk ook nog door een lichte "help wat wil ik nou met mijn leven"-crisis ging, en het feest was compleet.
Gelukkig werd ik al snel wel weer enthousiast van de colleges die ik had, en duurde het maar 1.5 week voordat mijn mama op bezoek kwam. Daarbij komt dat Skype de meest geniale uitvinding van de 21e eeuw is, die het mogelijk maakte dat ik mijn twijfels / frustraties / gedachtes toch met een deel van mijn zeer geliefde vriendjes kon delen zonder RSI-gevaar.

Maar, waarom dan niet in 2 weken tussen de afloop van het WP en nu even een teken van leven geven? Nou, goede vraag, geen idee. Ik was begonnen met het schrijven van een verhaaltje maar veel verder dan de titel daarvan kwam ik niet.
Wel heb ik me heel goed geamuseerd: colleges die niet doorgingen waardoor we op het terras terechtkwamen (om 9h 's ochtends, in de zon), klimmen, speleologie met een gletsjer in een grot, leren, een afscheidsfeestje van een taalcursus-genootje, nog meer terrasjes, nog meer klimmen, nog meer leren en toen was het alweer weekend. Let wel, het weekend waarin mama in Grenoble aankwam (afgelopen zaterdag dus)! Dat weekend stond - helaas - nog wel grotendeels in het teken van studeren, dus mams heeft zich vooral zelf moeten amuseren.
Maandag moest ik (in het Frans, ARGH 0_o) een presentatie geven waarin ik 2 artikelen over convectie in de mantel en dynamische topografie toe moest lichten. In het Frans, had ik dat al gezegd? Dat was best een grote uitdaging, aangezien de artikelen in het Engels waren en ik dus alles moest vertalen (van een taal die ik heel goed beheers naar een taal die ik redelijk beheers). Zucht. Maar, gelukkig was het feest daarna nog niet afgelopen, want gisteren had ik een tussentoets van mijn magma-vak en vandaag een interpretatie van een seismisch profiel (sedimentologie).
De andere kant van dit "help het begin van deze week was véél te druk"-verhaal is echter, dat ik vanaf vandaag geen colleges meer heb. Vanaf nu heb ik nog welgeteld 17 volle dagen veldwerk, en tentamens van 3 vakken.

Al dit moois is verspreid over de maanden april en mei, waardoor ik een hóóp weken geen studiegerelateerde activiteiten hoef te vertonen. Gelukkig heb ik al wel een heleboel andere plannen, die voornamelijk met klimmen te maken hebben. Verder zijn er een hoop studie-dingen die ik tóch nog wil doen (héél vroeg beginnen met leren, bijvoorbeeld), en kan ik voorlopig ook nog wel heel veel tijd kwijt in NSAC-dingen.
Hopelijk / waarschijnlijk lukt het me wel om iets regelmatiger een update te plaatsen, zodat er wat vaker een levensteken op deze site verschijnt. ;)
Voor degenen die daarin geïnteresseerd zijn: het is hier al écht heel erg lente, de temperatuur ligt overdag vaker dan niet rond de 20 graden of daarboven en het zonnetje laat zich uitbundig zien. Goed weer om lekker buiten te zijn, iets dat ik denk ik de rest van de middag ook maar ga doen!
Dus voor nu, a+ et à la prochaine!